Iza Chruślińska i Piotr Tyma

Od zakończenia Rewolucji Godności w Ukrainie mija właśnie 6 lat. W kijowskim wydawnictwie „Duch i litera” ukazała się przy tej okazji książka „Polska Solidarność z Majdanem” (Polska solidarnist’ z Majdanom).

W poprzednich latach, kijowskie wydawnictwo przygotowało dwa inne tomy poświęcone wspomnieniom i świadectwom uczestników Rewolucji Godności oraz przedstawicieli międzynarodowej wspólnoty ich wspomagających. Ten trzeci tom poświęcony został w całości wsparciu i solidarności z uczestnikami Majdanu Polski oraz społeczeństwa naszego kraju, Polaków i Ukraińców (mniejszości ukraińskiej oraz obywateli Ukrainy żyjących w Polsce). Gdyż, jak napisali we wstępie wydawcy: „Żaden inny kraj, – nie okazał ukraińskiej Rewolucji Godności aż takiego wsparcia na wszystkich poziomach: politycznym, rządowym, ze strony władz regionalnych i lokalnych, organizacji społecznych, indywidualnych osób oraz różnych instytucji, jak Polska”.

Zgromadzone w książce wspomnienia i świadectwa kilkudziesięciu osób, nie były oczywiście w stanie objąć tysięcy inicjatyw i osób, które zaangażowały się w Polsce w pomoc ukraińskiemu Majdanowi. Jednak dokonany przez wydawcę wybór świadectw pokazuje dobrze formy zaangażowania i solidarności: od dołączenia do ukraińskich uczestników na Majdanie w Kijowie, poprzez pomoc polityczną, obywatelską, za pomocą słowa (apele i listy otwarte do polskich władz, artykuły), protesty i demonstracje na ulicach wielu miast Polski, pomoc dla uczestników Majdanu i ukraińskich mediów go wspierających, pomoc humanitarną poprzez zaangażowanie Polski i wolontariuszy w przewóz rannych na Majdanie oraz ich leczenie i opiekę nad nimi w naszym kraju. Uczestnicy akcji solidarności i wsparcia mówią w książce również o swoich motywacjach, były one zróżnicowane, gdyż wśród aktywnie wspierających i pomagających byli ludzie różnego wieku, różnych doświadczeń historycznych, od przedstawicieli pokolenia „Solidarności” do młodzieży licealnej i studentów, różnych poglądów politycznych oraz z bardzo zróżnicowanym podejściem do Ukrainy. Wśród aktywnie zaangażowanych we wsparcie uczestników Majdanu były osoby zajmujące się Ukrainą wcześniej, zaangażowane w dialog i współpracę polsko-ukraińską, ale były także osoby, które wcześniej nie interesowały się tym krajem, lub miały dramatyczne historie rodzinne wynikające z konfliktu między naszymi narodami w latach 40. XX w. A jednak w zetknięciu z unikalnością Majdanu, potem jego tragedią, kiedy do pokojowo nastawionych uczestników protestu przeciw ubezwłasnowolnieniu Ukrainy przez Rosję i polityków prorosyjskich, którzy demonstrowali przez 3 ciężkie miesiące przywiązanie do wartości europejskich, demokracji, praw człowieka i godności, strzelali wyspecjalizowani snajperzy oddziałów Berkutu i milicja, prawie nikt nie pozostał obojętny.

Doświadczenie lat 80. XX w., samoorganizacji w ramach ruchu „Solidarność” oraz obraz i świadomość determinacji protestujących uruchomiły niebywałe pokłady współczucia, zrozumienia dla Ukraińców i chęci niesienia pomocy w Polsce. Wiele spontanicznych inicjatyw – zbiórki ciepłej odzieży, leków, sprzętu medycznego, środków finansowych niezbędnych w procesie opieki nad rannymi, którzy trafili do Polski, ujawniło ogromny potencjał polskiego społeczeństwa. Żadna przeszkoda – odległość, trudności z transportem, granica państwa, wymogi formalne przy organizacji przewozu pomocy humanitarnej, nie były wstanie zatrzymać fali ludzkiej solidarności. W celu niesienia pomocy współpracowali ze sobą często nieznający się wcześniej ludzie, organizacje pozarządowe, spontaniczne inicjatywy. Dzielono się nie tylko rzeczami, lekami, sprzętem ale co najważniejsze kontaktami i doświadczeniem. Dzięki temu nawet inicjatywy z małych miast, czy odległych od Ukrainy regionów Polski zachodniej i północnej, mogły realnie wpływać na ilość i jakość oferowanej pomocy. Ważnym elementem, w polskim kontekście pomocy dla protestującej Ukrainy, i dla osób organizujących była wsparcie współpraca z obywatelami Ukrainy przebywającymi w Polsce (studentami, doktorantami, pracownikami fizycznymi) oraz mniejszością ukraińską. Dzięki tej współpracy formy pomocy wykraczały poza doświadczenie i rozmiar 2004 r., okresu solidarności polskiego społeczeństwa z Pomarańczową Rewolucją.

Kijowski Majdan stał się zupełnie nowym doświadczeniem dla polskiego społeczeństwa, skala empatii oraz chęci niesienia pomocy przerosły dotychczasowe doświadczenia. Ogromny, niespotykany wcześniej potencjał Polaków, w imię solidarności z Ukrainą, to zupełnie inna twarz społeczeństwa w Polsce. Tysiące ludzi udowodniło, że są w stanie nie tylko protestować pod ambasadą Ukrainy w Warszawie, konsulatami w Krakowie, Gdańsku i Lublinie. ale nieść realna pomoc, przekonywać i wywierać presję na polityków, znosić wszelkie bariery.

Książka „Polska solidarność z Majdanem” jest zapisem tamtego czasu, emocji, inicjatyw. Społeczeństwo ukraińskie pamięta o tej solidarności do dzisiaj i jak napisali wydawcy: „ O tym nie można zapomnieć (…), ta książka jest jednym z gestów naszej pamięci o polskiej solidarności z Majdanem.
Iza Chruślińska i Piotr Tyma

Поділитися:

Схожі статті

Залишити відповідь

Ваша e-mail адреса не оприлюднюватиметься. Обов’язкові поля позначені *

*
*